Christa rolde van de ene in de andere avontuurlijke baan. Vaak nog voordat ze goed had bedacht of die wel bij haar paste. Het liefste wilde ze iets maatschappelijks doen. Maar wat precies, wist ze niet. Tijdens een traject bij Career Crafters leerde ze wat ze ècht wilde. Binnenkort begint ze aan een nieuwe baan bij een ngo. ‘Denk nooit dat iets voor niets is geweest.’
‘Het was mijn droom om correspondent te worden, het liefste in de VS. Ik studeerde daarom Geschiedenis, met de focus op de Amerikaanse politiek in de Hoorn van Afrika. Voor dit gebied was nog weinig aandacht waardoor het extra interessant was voor mij. In Washington deed ik onderzoek en tegelijkertijd kon ik stage lopen bij een lobbykantoor.
Ik moest naar hoorzittingen en maakte verslagen voor klanten. Dan zat ik daar als meisje uit Amsterdam bij zo’n hoorzitting in Capitol Hill, met al die bekende Amerikaanse gezichten… Maar hoe spannend ik het ook vond, ik wist dat dit niet iets blijvends was. Het klinkt als een cliché maar ik wilde iets goeds doen, en nu moest ik mee om namens een verzekeringsmaatschappij bij gouverneurs te lobbyen voor betere regelgeving.
Bij terugkeer zocht ik iets maatschappelijks dat bij me paste. Ineens bedacht ik weer hoe graag ik correspondent had willen worden. Na een postdoctorale opleiding dagbladjournalistiek aan de Erasmus Universiteit mocht ik een half jaar meelopen op de redactie van Het Financieele Dagblad. Ongelooflijk leuk, ik schreef artikelen over de politiek en de beurs en zat boven op het nieuws, maar een vaste aanstelling bij het vermogensbeheer blad van het FD leek me iets te veel van het goede.
Ik had een gesprek met een oud- verslaggever van de Financial Times in de hoop toch iets in de journalistiek te kunnen doen, maar hij bood me meteen een baan aan bij zijn pr-bureau in reputatiemanagement. In zijn ogen was dit een betere stap dan de journalistiek omdat ik zo achter de schermen kon zien hoe het er bij grote bedrijven aan toe ging. Als pr-consultant adviseerde ik voornamelijk financiële bedrijven en organisaties hoe ze negatieve publiciteit konden voorkomen. Het was het hoogtepunt van de crisis dus er werd extra scherp op hun beleid gelet.
Ik leerde veel, maar er bleef wel iets knagen. Net toen ik een baan wilde zoeken die echt bij me paste, vroeg een van mijn klanten, een investeringsmaatschappij in vastgoed, me hun pr en communicatie in house verder op te zetten. Een mooie uitdaging, maar na ruim twee jaar had ik het wel gezien. Uiteindelijk draaide het voornamelijk om winst en dat voelde leeg.
Toen ik in verwachting was van mijn zoontje, besefte ik dat dit het moment was om eindelijk te kiezen. Maar was dat dan: de journalistiek, de internationale politiek of een ngo? Ik was al zoveel verschillende kanten opgegaan, wat wilde ik echt? Met die vraag kwam ik bij Career Crafters terecht.
Het traject met Career Crafters was niet even een stoomcursus, ik heb er ruim een half jaar over gedaan. Dat was fijn want zo wist ik zeker dat ik mijn beslissingen niet in een opwelling nam. We hadden gesprekken en ik deed oefeningen. Mijn coach hield me bijvoorbeeld telkens een papiertje met een aantal kernwoorden voor en dan moest ik hardop zeggen wat ik belangrijk vond. Zo werd ik gedwongen snel een antwoord te geven. Ze vroeg me ook wat ik aan elke baan leuk en minder leuk had gevonden.
Zo’n sessie liet ik een tijdje op me inwerken en na twee weken had ik weer een gesprek. Steeds duidelijker zag ik waar mijn prioriteiten lagen. Ik moest een lijst maken met organisaties waar ik graag zou willen werken, ook als die heel ver van mij afstonden. En ook daarin moest ik een rangorde maken. Kill your Darlings. Ik was bang dat ik zo een hoofdstuk zou sluiten dat ik niet wilde dichtdoen. Maar toen ik het had gedaan, voelde ik opluchting. Die angst vond ik ineens ook wat overdreven. Een baan is toch niet voor eeuwig?
Uit de sessies bleek dat ik kant van de corporate social responsibility op moest. Ik geloof dat bedrijven de middelen hebben om de wereld een beetje beter te maken. Via een recruiter kwam ik op gesprek bij een ngo die opkomt voor gelijke kinderrechten. Binnenkort begin ik er als press officer. Mijn studie over de Hoorn van Afrika komt nu misschien toch van pas.
Career Crafters heeft voor mij orde gecreëerd in al mijn keuzes. Ik heb er van een afstand naar kunnen kijken en gezien dat er een soort logica in zit. Gek genoeg dacht ik eerst dat ik overal maar bij toeval in terecht was gekomen. Nu weet ik dat ik het zelf bepaal. Ook als je voor je gevoel een verkeerde richting in bent gegaan, is dat niet erg, je kunt van daaruit weer door of een stap terug doen.
Mijn tip voor anderen? Denk nooit dat iets voor niets is geweest, je kunt al je ervaring gebruiken. Praat veel met anderen, zo heb ik heel wat koffie gedronken, en durf in te zien wat jouw unieke kwaliteiten zijn. We nemen ze te snel voor lief.’
Christa ging van de Financiële PR-wereld naar een NGO